de semantiek zelfst.naamw. (v.) Uitspraak: [ sɛmɑn'tik ] Afbreekpatroon: se·man·tiek wetenschap die zich bezighoudt met de betekenis van symbolen en in het bijzonder van taal Voorbeeld: 'colleges semantiek volgen' Synoniem: betekenisleer Synoniemen: betekenisleer 21 definities...
1) Betekenisleer 2) Betekenisleer van woorden 3) Leer van de betekenis 4) Leer van de betekenis van de woorden 5) Leer van de betekenis van woorden 6) Leer van de betekenisontwikkeling van de woorden 7) Leer van de woordbetekenis 8) Leer van woordbetekenis 9) Taalkundige term 10) Tak van de taalkunde 1) Betekenisleer 
betekenisleer; wetenschap die zich bezighoudt met de betekenis van woorden
betekenisleer (toon de herkomst via de etymologiebank)
De leer van de interpretatie van formele systemen. (zie Veenman en van Doorn 1997: 37)
wetenschap die zicht bezighoudt met de betekenis van woorden vb: volgens de semantiek betekenen 'sentimenteel' en 'gevoelig' ongeveer hetzelfde
Betekenis van de woorden.
1) Wetenschap die de ontwikkeling van de betekenis en het gebruik van woorden en taal bestudeert. 2) Het gebruik maken van de connotaties en dubbelzinnigheden van een woord. (F.A.S.)
aspecten van zinvol gebruik van taalelementen om informatie over te brengen
Een wetenschap die zich bezighoudt met de betekenis van symbolen.
•is de wetenschap die zich bezig houdt met de betekenis van taalkundige constructies zoals woorden (woordsemantiek) en zinnen (zinssemantiek). Ze heeft een hoog filosofisch gehalte.
betekenisleer
[taalwetenschap] Betekenisleer. Er zijn twee hoofdstromingen. De woordsemantiek poogt te ontrafelen wat precies de kern van de betekenis van woorden is. Met andere woorden: wat zijn de criteria op grond waarvan je iets bijvoorbeeld een stoel kunt noemen. Een oud, maar weinig succesvol onderzoeksterrein. Meer vooruitgang boek...
betekenisleer
(Semantiek, semasiologie) De leer van de betekenis van de woorden
Abstract: Betekenisleer; studie naar de betekenis van gesproken of geschreven taal. 
1) Wetenschap die de ontwikkeling van de betekenis en het gebruik van woorden en taal bestudeert. 2) Het gebruik maken van de connotaties en dubbelzinnigheden van een woord. Leer van de betekenis van de woorden en woordgroepen (Van Dale).
De bestudering van betekenissen in de taal en van de veranderingen in deze betekenissen.
Het gebruik van woorden en woordbetekenissen. De semantiek omvat onder meer woordenschat. Maar semantiek omvat ook de betekenisorganisatie van woorden die tot de taal horen. Het gaat hierbij zowel om de betekenis van woorden afzonderlijk als om de betekenis binnen grotere groepen (Goorhuis & Schaerlaekens, 2000).
Betekenisleer
Leer die de betekenis van natuurlijke-taaluitingen (woorden, zinnen en teksten-discourse) bestudeert. Ook wel betekenisleer.
rechtswetenschap: onderdeel van de taalkunde dat zich bezighoudt met de betekenis van woorden. ...
betekenisleer.