snakken werkw. Afbreekpatroon: snak·ken Verbuigingen: snakte Vervoegingen: gesnakt (volt.deelw.) 1) enz. 2) tweede betekenisomschrijving Voorbeeld: 'Zin met het snakken in de tweede betekenis erin.' 3) heftig naar iets verlangen, veelal na ontbering ervan Voorbeeld: 'Na weken regen en wijdverbreide w...
1) Babbelen 2) Begeren 3) Haken 4) Happen 5) Hunkeren 6) Kwijnen 7) Praten 8) Smachten 9) Snappen 10) Snauwen 11) Verlangen 12) Versmachten 13) Vertellen 14) Zieltogen 1) Begeren 2) Fel verlangen 3) Haken 4) Happen 5) Heftig begeren 6) Heftig verlangen 7) Hevig begeren 8) Hevig verlangen 9) Hijgen naar adem 10) Hunkeren 11) Kwijnen 12) Naar lucht happen 13) Reikhalzen 14) Smachten 15) Tandakken 16) Verlangen 17) Verlangen naar 18) Versmachten 19) Vurig verlangen 20) Watertanden 
hevig begeren (toon de herkomst via de etymologiebank)
happen; de mond roeren, kletsen; begeren
[Let op: Spelling en uitleg uit 1890] (Bargoens), spreken, roepen.
1.happen uitdr.: achter zijn asem snakken: moeilijk, lastig ademhalen Voorbeeld: ‘Hij zat te glarieogen naar de zoldering en te snakken achter zijn asem’ 2.rukken, rukken aan Voorbeeld: ‘Men hoorde nu duidelijk de wielen ratelen en men zag de drie grote honden die lijk bezetenen, snakten en sprongen om voorwaarts’
heftig begeren