happen werkw. Uitspraak: [ ˈhɑpə(n) ] Afbreekpatroon: hap·pen Vervoegingen: hapte (verl.tijd enkelv.) Vervoegingen: heeft gehapt (volt.deelw.) 1) een hap nemen (van iets) naar adem happen (het benauwd hebben) koekhappen (als spel met een blinddoek voor proberen stukjes ontbijtkoek te happen) 2) te serieus reageren op...
1) Bijten 2) De tanden ergens inzetten 3) Dichtbijten 4) Erin vliegen 5) Eten 6) Met de mond pakken 7) Op iets ingaan 8) Peuzelen 9) Pikken 10) Snakken 11) Snappen 12) Toebijten 13) Toehappen 14) Toesnauwen 1) Bijten 2) Dichtbijten 3) Eten 4) Reageren 5) Snakken 6) Snappen 7) Snauwen 8) Toebijten 9) Toesnauwen 
grijpen met de mond (toon de herkomst via de etymologiebank)
het met je mond pakken vb: ze nam een hap van de cake
bijten; (verouderd) schielijk grijpen
bijten