snappen werkw. Uitspraak: [ ˈsnɑpə(n) ] Afbreekpatroon: snap·pen Vervoegingen: snapte (verl.tijd enkelv.) Vervoegingen: heeft gesnapt (volt.deelw.) 1) begrijpen Voorbeeld: 'Ik begin het probleem nu te snappen.' Synoniem: vatten er geen bal/geen snars/geen lor van snappen (er helemaal niets van begrijpen) 2) (iemand) ...
1) Arresteren 2) Babbelen 3) Begrijpen 4) Beseffen 5) Betrappen 6) Bevatten 7) Caperen 8) Doorhebben 9) Doorzien 10) Goed begrijpen 11) Grijpen 12) Happen 13) Inzien 14) Kakelen 15) Keffen 16) Keuvelen 17) Knijzen 18) Kwetelen 19) Labbeien 20) Pakken 21) Parlementen 22) Rallen 23) Schaken 24) Snakken 1) Arresteren 2) Babbelen 3) Begrijpen 4) Betrappen 5) Bevatten 6) Doorhebben 7) Doorzien 8) Happen 9) Inzien 10) Keuvelen 11) Kwebbelen 12) Kwetteren 13) Praten 14) Rallen 15) Snateren 16) Snorren 17) Tateren 18) Vatten 19) Verrassen 20) Vertellen 21) Voelen 22) Volgen 
begrijpen; te pakken krijgen (toon de herkomst via de etymologiebank)
(Amsterdams) begrijpen
het kunnen volgen met je verstand vb: ik snap niet wat je zegt Synoniemen: begrijpen vatten verstaan
•iets vatten in de zin van begrijpen, doorhebben. •iemand vatten in de zin van betrappen. •tweede betekenisomschrijving. •enz.
happen; babbelen; grijpen, grissen; begrijpen
haastig grijpen - Voorbeeld: ‘Hij snapte zijne kordewagen en hij reed, over de wijde bane, recht naar 't spoorhuis’
babbelen