soufer zelfst.naamw. (de) Afbreekpatroon: sou·fer Verbuigingen: soufrem (meerv.) schrijver, schriftgeleerde . 1 definitie
(Uit `De sociologische structuur onzer taal - De Jodentaal.`, 1914) (sofer) (Hebr.): schrijver. In 't bijzonder Wetschrijver, iemand, die zich met het schrijven van Hebr. wetsrollen (Thorarollen) bezig houdt