springen werkw. Uitspraak: [ ˈsprɪŋə(n) ] Afbreekpatroon: sprin·gen Vervoegingen: sprong (verl.tijd ) 1) je met je benen tegelijk omhoog bewegen Voorbeeld: 'over een hek springen' 2) plotseling in genoemde toestand komen Voorbeeld: 'Het stoplicht springt op rood.' in het oog springen (opvallen) eruit springen (o...
1) Afgaan 2) Afspringen 3) Barsten 4) Bokken 5) Dansen 6) Dartelen 7) Dekken 8) Exploderen 9) Hossen 10) Huppelen 11) Joepen 12) Kaatsen 13) Klappen 14) Knappen 15) Ontploffen 16) Ploffen 17) Plompen 18) Plonzen 19) Wippen 1) Afgaan 2) Afspringen 3) Barsten 4) Dansen 5) Dartelen 6) Discipline van de paardensport 7) Exploderen 8) Failliet gaan 9) Hossen 10) Huppelen 11) Huppen 12) Joepen 13) Kaatsen 14) Klappen 15) Knappen 16) Lichaamsbeweging 17) Omhoogwippen 18) Onderdeel van de paardensport 19) Ontploffen 20) Openbersten 
hindernisrijden
zich plotseling verplaatsen (toon de herkomst via de etymologiebank)
met je voeten afzetten en zo omhoog gaan vb: de hond springt over het hek
•na zich tegen de zwaartekracht afgezet te hebben een korte vrije val door de lucht maken. •traanvocht veroorzaken. •plotseling breken of uit elkaar barsten.
zich in de lucht verheffen
1.zich door een afzet van de voeten met kracht in de hoogte verheffen Voorbeeld: ‘Hij sprong al over de stoelen naar buiten’ 2.doen springen Voorbeeld: ‘Een houtwigge heeft springende kracht’ (Grauwe Ruiter 53) 3.zie ook: BANEN
zich in de lucht verheffen
[Bargoens, boeventaal] losspringen, opengaan. Is het ezeltje gesprongen? (Is de lade losgegaan?)