stranden werkw. Uitspraak: [ ˈstrɑndə(n) ] Afbreekpatroon: stran·den Vervoegingen: strandde (verl.tijd enkelv.) Vervoegingen: is gestrand (volt.deelw.) 1) (van schepen) onbedoeld op land terechtkomen en vastzitten Voorbeeld: 'Het schip is door de storm van zijn ankers geslagen en bij Den Helder gestrand.' 2) (van rei...
1) Aandrijven 2) Aankomen 3) Aanspoelen 4) Afgaan 5) Belanden 6) Blijven steken 7) Doodlopen 8) Falen 9) Floppen 10) Gebieden om vast te lopen 11) Misgaan 12) Mislopen 13) Mislukken 14) Ondergaan 15) Schipbreuk lijden 16) Strandjutten 17) Vastlopen 18) Vastraken 1) Aandrijven 2) Aanspoelen 3) Afgaan 4) Belanden 5) Doodlopen 6) Falen 7) Floppen 8) Misgaan 9) Mislopen 10) Mislukken 11) Vastlopen 12) Vastraken 
vastlopen op het strand vb: het schip is door het woeste weer gestrand
aanspoelen, vastlopen
Def.: vastlopen op het strand.
op het strand verdagen. Aangezien er op het binnenwater nauwelijks stranden te vinden zijn, komt dit zelden voor.
Als de oever van de zee uit zand of grind bestaat, spreekt men van een strand. Door de invloed van de zee verandert de begrenzing van het strand voortdurend. Per definitie is het strand de zone tussen de duinvoet en de gemiddelde laagwaterlijn. Het strand is van groot belang voor de kustverdediging, een breed en hoog strand beschermt de duinen bete...