studeren werkw. Uitspraak: [ styˈderə(n) ] Afbreekpatroon: stu·de·ren Vervoegingen: studeerde (verl.tijd enkelv.) Vervoegingen: heeft gestudeerd (volt.deelw.) 1) onderwijs (in iets) volgen na je middelbare school educatie Voorbeelden: 'Nederlands studeren aan de universiteit' , 'fluit studeren aan een conservatorium' ...
1) Bekwamen 2) Blokken 3) Iets trachten te leren 4) Leergang volgen 5) Leren 6) Lessen 7) Oefenen 8) Oefening voor bepaalde discipline 9) Onderwijs genieten 10) Peinzen 11) Studeer 12) Studie volgen 13) Te weten komen 14) Trachten te leren 15) Vossen 16) Zich bekwamen 1) Bekwamen 2) Blokken 3) Leren 4) Oefenen 5) Peinzen 6) Studeer 7) Vossen 
leren; hoger onderwijs volgen (toon de herkomst via de etymologiebank)
•het volgen van een opleiding en verwerven van kennis, gewoonlijk aan een universiteit als voornaamste bezigheid. •het zich concentreren op een bepaalde lesstof om zich deze eigen te maken.
leren
leren
Studeren is het volgen van een opleiding waarbij het verwerven van kennis voorop staat. Tijdens het studeren focust iemand zich op een bepaalde lesstof en probeert hij of zij de lesstof zich eigen te maken.