stuktrekken werkw. Uitspraak: [ 'stʏktrɛkə(n) ] Vervoegingen: trok stuk (verl.tijd enkelv.) Vervoegingen: heeft stukgetrokken (volt.deelw.) in stukken of kapot trekken Voorbeelden: 'kleding stuktrekken' , 'Bij het graafwerk is per ongeluk een gasleiding stukgetrokken, waardoor een gaslek ontstond.' Synoniemen: kapottrekken 1 definitie......
1) Doortrekken 2) Kapotmaken 3) Kapottrekken 4) Scheuren 1) Kapottrekken 2) Scheuren