het syntagma zelfst.naamw. Afbreekpatroon: syn·tag·ma een betekenisvolle opeenvolging van woorden in de vorm van een zinsdeel of hele zin Voorbeeld: 'Tussen het kledingstuk of de haarlok en de vijand bestaat een relatie die te vergelijken is met die welke voorkomt tussen de woorden in een syntagma: zij horen bij elkaar, bevinden zich in e...
1) Opeenvolging 2) Plein in athene 3) Woordgroep 1) Woordgroep 
Let op: Spelling van 1858 zamenvoeging, verzamelwerk van allerhande zaken onder elkander; zamenflansing van allerlei dingen in een boek
samengestelde eenheid van taaltekens (toon de herkomst via de etymologiebank)
Etym: Gr. sun-tassein = tezamen plaatsen. - Een syntagma is een lineaire opeenvolging van samenhangende taalelementen, bijv. woorden in een zin. Een syntagmatische relatie is aldus een verhouding tussen elementen in een lineaire reeks. Zulke relaties zijn o.m. belangrijk voor de analyse van een handelingsverloop (functies, motivaties), terwi...
Een syntactische groep; een woordgroep