het syntagma zelfst.naamw. een betekenisvolle opeenvolging van woorden in de vorm van een zinsdeel of hele zin 
1) Opeenvolging 2) Woordgroep 3) Plein in athene 
Etym: Gr. sun-tassein = tezamen plaatsen. - Een syntagma is een lineaire opeenvolging van samenhangende taalelementen, bijv. woorden in een zin. Een syntagmatische relatie is aldus een verhouding tussen elementen in een lineaire reeks. Zulke relaties zijn o.m. belangrijk voor de analyse van een handelingsverloop (functies, motivaties), terwi...
Let op: Spelling van 1858 zamenvoeging, verzamelwerk van allerhande zaken onder elkander; zamenflansing van allerlei dingen in een boek
Een syntactische groep; een woordgroep
samengestelde eenheid van taaltekens (toon de herkomst via de etymologiebank)