I terminatief bijv.naamw. Afbreekpatroon: ter·mi·na·tief begrensd door een einde Voorbeeld: '"Een appel eten" is terminatief; "een kar duwen" niet-terminatief.' II de terminatief zelfst.naamw. (m.) Afbreekpatroon: ter·mi·na·tief Verbuigingen: terminatieven (meerv.) een naamval die in het Nederlands omschreven z...
1) Begrenzend 2) Naamval