tippen werkw. Uitspraak: [ ˈtɪpə(n) ] Afbreekpatroon: tip·pen Vervoegingen: tipte (verl.tijd enkelv.) Vervoegingen: heeft getipt (volt.deelw.) 1) een aanwijzing geven Voorbeeld: 'de politie tippen' 2) ergens niet aan kunnen tippen (iets niet kunnen evenaren) Synoniemen: aanstippen aantippen informeren inlichten ...
1) Aanstippen 2) Afpunten 3) Een aanwijzing geven 4) Een fooi geven 5) Een hint geven 6) Een wenk geven 7) Even aanraken 8) Fooi geven 9) Informatie geven 10) Informeren 11) Inlichten 12) Licht aanraken 13) Tippelen 14) Toepen 15) Toppen 16) Verwittigen 17) Waarschuwen 18) Wenk geven 1) Aanstippen 2) Afpunten 3) Informeren 4) Inlichten 5) Verwittigen 6) Waarschuwen 
iemand een tip geven vb: ze hebben de politie getipt over die inbraak
even, net raken