de tonaliteit zelfst.naamw. (v.) Afbreekpatroon: to·na·li·teit Verbuigingen: tonaliteiten (meerv.) 1) het geheel van de melodische en harmonische betrekkingen tussen de tonen van een muziekstuk en een hoofdklank 2) het geheel van de kleurverhoudingen en contrast in een schilderstuk of grafisch werk . Synoniemen: t...
1) Klankgehalte 2) Kleurschakering van een schilderij 3) Toonaard 4) Toongehalte 5) Toongeslacht 6) Toonsoort 7) Toontoestel 1) Toonaard 2) Toonsoort 
toongehalte (toon de herkomst via de etymologiebank)
Systeem van relaties en tonen tot een centrale toon, waarin elke toon een functie en plaats krijgt toebedeeld in de toonhiërarchie.
toongehalte
Aanduiding voor het verschijnsel dat aan een muziekstuk een toonladder ten grondslag ligt.
het principe dat een muziekstuk gebaseerd is op een toonladder.