trillen werkw. Uitspraak: [ ˈtrɪlə(n) ] Afbreekpatroon: tril·len Vervoegingen: trilde (verl.tijd enkelv.) Vervoegingen: heeft getrild (volt.deelw.) heel snel met kleine bewegingen heen en weer gaan Voorbeeld: 'trillen van woede' Synoniemen: : bibberen, beven, rillen, trillen als een rietje/espenblad (heel erg trillen) Synoniemen: beven ...
1) Beven 2) Bewegen 3) Bibberen 4) Bobberen 5) Daveren 6) Fibrilleren 7) Kloppen 8) Lillen 9) Rillen 10) Schudden 11) Sidderen 12) Trembleren 13) Vibreren 14) Zinderen 15) Zoemen 1) Beven 2) Bibberen 3) Dreunen 4) Enigszins beven 5) Huiveren 6) Kloppen 7) Lillen 8) Rillen 9) Schudden 10) Sidderen 11) Vibreren 12) Zinderen 13) Zoemen 
beven (toon de herkomst via de etymologiebank)
snel een klein beetje bewegen vb: hij zat te trillen van de kou Synoniemen: bibberen beven rillen
•snel heen een weer bewegen. • tweede betekenisomschrijving •:"Zin met het 'paginawoord' in de tweede betekenis erin." • enz.
beven
beven