uitleveren werkw. Uitspraak: [ 'œytlevərə(n) ] Afbreekpatroon: uit·le·ve·ren Vervoegingen: leverde uit (verl.tijd enkelv.) Vervoegingen: heeft uitgeleverd (volt.deelw.) (iemand) overdragen aan het land waar die persoon terecht moet staan Voorbeeld: 'Om een verdachte te kunnen uitleveren moet er wel een uitleveringsverdrag zijn.' Synon...
1) Capituleren 2) Opgeven 3) Opvatten 4) Overdragen 5) Overdragen aan het gerecht 6) Overgeven 1) Capituleren 2) Opgeven 3) Overgeven 4) Overleveren 
[Mil. Woordenboek, spelling van 1861 ``Uitleveren``] Een deserteur enz. uitleveren
aan de rechtbank van een ander land overdragen vb: de verdachte werd uitgeleverd aan Frankrijk
•een gevangene in handen van een andere autoriteit overdragen. •tweede betekenisomschrijving. •enz.
Het overdragen van een criminele verdachte aan een andere staat of provincie van een land, de nationale regering of een ander land.
strafprocesrecht: overdracht van een verdachte of veroordeelde van het ene naar het andere land. ...