keilderen werkw. Afbreekpatroon: keil·de·ren Verbuigingen: keilderde Vervoegingen: gekeilderd (volt.deelw.) ketsen, een steentje met een afgeplatte vorm scherend over een wateroppervlak . Herkomst volgens etymologiebank.nl keilderen (langs het wateroppervlak werpen) ...
langs het wateroppervlak werpen (toon de herkomst via de etymologiebank)