uitroepen werkw. Uitspraak: [ 'œytrupə(n) ] Afbreekpatroon: uit·roe·pen Vervoegingen: riep uit (verl.tijd enkelv.) Vervoegingen: heeft uitgeroepen (volt.deelw.) 1) hard roepen Voorbeeld: 'Allemachtig' riep hij uit toen hij zag hoeveel mensen gekomen waren.' 2) (iets) officieel bekendmaken Voorbeeld: 'de noodtoes...
1) Brullen 2) Kraaien 3) Verkondigen 4) Aankondigen 5) Schreeuwen 6) Exclameren 7) Bekendmaken 8) Uitschreeuwen 9) Openlijk bekendmaken 10) Uitkrijsen 11) Afkondigen 12) Huldigen 13) Uitgillen 14) Gillen 15) Proclameren 16) Uitbrullen 
met een bepaald gevoel roepen vb: hoera, het gaat door, riepen de kinderen blij uit
schreeuwen