afkondigen werkw. Uitspraak: [ 'ɑfkɔndəxə(n) ] Afbreekpatroon: af·kon·di·gen Vervoegingen: kondigde af (verl.tijd enkelv.) Vervoegingen: heeft afgekondigd (volt.deelw.) 1) officieel bekendmaken Voorbeelden: 'de noodtoestand afkondigen' , 'De ANWB kondigt een spitsalarm af.' 2) zeggen dat iets afgelopen is Voo...
1) Bekendmaken 2) Beschikken 3) Openbaar maken 4) Bedekken 5) Ophangen 6) Afroepen 7) Uitroepen 8) Uitvaardigen 9) Oplezen 10) Gelasten 11) Aflezen 12) Verordineren 13) Aandienen 14) Decreteren 15) Mededelen 16) Verhangen 17) Publiceren 18) Verordenen 19) Ordonneren 20) Promulgeren 21) Proclameren 22) Roepen 
het officieel bekend maken vb: de nieuwe wet werd in de Staatscourant afgekondigd
• [ov] openbaar maken, bijvoorbeeld van een beslissing. (+audio)
in het openbaar bekendmaken
in het openbaar bekendmaken (toon de herkomst via de etymologiebank)