afkondigen werkw. Uitspraak: [ 'ɑfkɔndəxə(n) ] Afbreekpatroon: af·kon·di·gen Vervoegingen: kondigde af (verl.tijd enkelv.) Vervoegingen: heeft afgekondigd (volt.deelw.) 1) officieel bekendmaken Voorbeelden: 'de noodtoestand afkondigen' , 'De ANWB kondigt een spitsalarm af.' 2) zeggen dat iets afgelopen is Voor...
1) Aandienen 2) Aflezen 3) Afroepen 4) Bedekken 5) Bekendmaken 6) Beschikken 7) Decreteren 8) Gelasten 9) Mededelen 10) Openbaar maken 11) Ophangen 12) Oplezen 13) Ordonneren 14) Proclameren 15) Promulgeren 16) Publiceren 17) Roepen 18) Uitroepen 19) Uitvaardigen 20) Verhangen 21) Verordenen 22) Verordineren 1) Aflezen 2) Afroepen 3) Bedekken 4) Behangen 5) Bekendmaken 6) Beschikken 7) Decreteren 8) Gelasten 9) Kennisgeven 10) Mededelen 11) Ophangen 12) Oplezen 13) Ordonneren 14) Proclameren 15) Promulgeren 16) Publiceren 17) Uitroepen 18) Uitvaardigen 19) Verhangen 20) Verordenen 21) Verordineren 
in het openbaar bekendmaken (toon de herkomst via de etymologiebank)
het officieel bekend maken vb: de nieuwe wet werd in de Staatscourant afgekondigd
• [ov] openbaar maken, bijvoorbeeld van een beslissing. (+audio)
in het openbaar bekendmaken