vergoelijken werkw. Uitspraak: [ vər'xuləkə(n) ] Afbreekpatroon: ver·goe·lij·ken Vervoegingen: vergoelijkte (verl.tijd enkelv.) Vervoegingen: heeft vergoelijkt (volt.deelw.) zo over iets praten zodat het niet meer verkeerd lijkt Voorbeeld: 'Het gedrag van de leerling is niet te vergoelijken; hij wordt van school gestuurd.' Synoniem: ...
1) Schadeloos stellen 2) Verbloemen 3) Goedpraten 4) Verschonen 5) Lapzalven 6) Doreren 7) Bagatelliseren
goedpraten Voorbeeld: Ze probeerde het gedrag nog te vergoelijken, maar tevergeefs.