goedpraten werkw. Uitspraak: [ 'xutpratə(n) ] Afbreekpatroon: goed·pra·ten Vervoegingen: praatte goed (verl.tijd enkelv.) Vervoegingen: heeft goedgepraat (volt.deelw.) zeggen dat iets niet zo erg is terwijl het wel erg is Voorbeeld: 'mensen die hun drugsgebruik goedpraten' Synoniem: vergoelijken Synoniemen: rechtpraten verbloemen vergoel...
1) Rechtpraten 2) Verbloemen 3) Verdedigen 4) Vergoelijken 5) Verontschuldigen 6) Verschonen 1) Rechtpraten 2) Verbloemen 3) Vergoelijken