verbranden werkw. Uitspraak: [ vərˈbrɑndə(n) ] Afbreekpatroon: ver·bran·den Vervoegingen: verbrandde (verl.tijd enkelv.) 1) door vuur kapotmaken Vervoegingen: heeft verbrand (volt.deelw.) Voorbeeld: 'geheime papieren verbranden' 2) door vuur vernietigd of gedood worden Vervoegingen: is verbrand (volt.deelw.) Vo...
1) Aanbakken 2) Aanbranden 3) Afbranden 4) Cremeren 5) Opbranden 6) Oxideren 7) Schroeien 8) Stoken 9) Uitbranden 10) Verassen 11) Verkolen 12) Verteren 13) Verzengen 14) Zengen 1) Aanbranden 2) Afbranden 3) Blakeren 4) Cremeren 5) In vlammen opgaan 6) Opbranden 7) Opgaan in vlammen 8) Oververhitten 9) Oxideren 10) Rood worden door de zon 11) Stoken 12) Verassen 
het door vuur vernietigen vb: hij heeft de oude foto's verbrand
laten branden; verkleuren door vuur of zon
Def.: vorm van slibverwerking
Wordt gebruikt voor het procédé waarbij iets wordt veranderd, beschadigd of verteerd door vuur of hitte. Gebruik `branden` als iets geheel of gedeeltelijk wordt verteerd door vuur, hetzij opzettelijk, hetzij per ongeluk.
Blijkens de toelichting bij het Besluit m.e.r. dient onder ‘verbranden’ te worden verstaan: de definitieve verwijdering bedoeld in bijlage IIA van richtlijn 75-442-EEG van de Raad van de Europese Gemeenschappen van 15 juli 1975 betreffende afvalstoffen (PbEG L 194-39) (kaderrichtlijn afvalstoffen).