verbrokkelen werkw. Uitspraak: [ vər'brɔkələ(n) ] Afbreekpatroon: ver·brok·ke·len 1) iets in kleine stukjes verdelen Vervoegingen: verbrokkelde (verl.tijd enkelv.) heeft verbrokkeld (volt.deelw.) Voorbeeld: 'een sneetje brood verbrokkelen en de stukjes een voor een aan de eenden geven' 2) in kleine stukjes uit elk...
1) Afbrokkelen 2) Comminueren 3) Demembreren 4) Extingeren 5) Fijnmalen 6) Morceleren 7) Uiteenvallen 8) Verdelen 9) Verkruimelen 1) Afbrokkelen 2) Fijnmalen 3) Morceleren 4) Uiteenspringen 5) Uiteenvallen 6) Verdelen 7) Verkruimelen 
brokkelen; verkruimelen Ruimere term: wijzigingen in oppervlakte of structuur