verbuigen werkw. Uitspraak: [ vərˈbœyxə(n) ] Afbreekpatroon: ver·bui·gen Vervoegingen: verboog (verl.tijd enkelv.) Vervoegingen: heeft verbogen (volt.deelw.) 1) in een andere vorm buigen Voorbeeld: 'het aluminium een beetje verbuigen' Synoniem: ombuigen 2) de uitgang van een woord veranderen volgens de grammatica
1) Declineren 2) Een andere vorm geven 3) Inflecteren 4) Ombuigen 5) Taalkundige term 6) Vervoegen 1) Declineren 2) Krombuigen 3) Ombuigen 4) Verdraaien 5) Vervoegen 
•door buiging blijvend vervormen. • [grammatica] het stelselmatig veranderen van de uitgang van een naamwoord al naargelang de functie van het woord in de zin.
volgen, onderzoeken, ontleden - Voorbeeld: ‘Blomme's gedachten verbuigen al de keerzijden van de boerin haar schraapzucht’
De uitgang van een woord veranderen Ook declinatie genoemd.