verbuigen werkw. Uitspraak: [ vərˈbœyxə(n) ] Afbreekpatroon: ver·bui·gen Vervoegingen: verboog (verl.tijd enkelv.) Vervoegingen: heeft verbogen (volt.deelw.) 1) in een andere vorm buigen Voorbeeld: 'het aluminium een beetje verbuigen' Synoniem: ombuigen 2) de uitgang van een woord veranderen volgens de grammatica
1) Een andere vorm geven 2) Taalkundige term 3) Inflecteren 4) Declineren 5) Ombuigen 6) Vervoegen 
volgen, onderzoeken, ontleden - Voorbeeld: ‘Blomme's gedachten verbuigen al de keerzijden van de boerin haar schraapzucht’
De uitgang van een woord veranderen Ook declinatie genoemd. 
•door buiging blijvend vervormen. • [grammatica] het stelselmatig veranderen van de uitgang van een naamwoord al naargelang de functie van het woord in de zin.