vermanen werkw. Uitspraak: [ vərˈmanə(n) ] Afbreekpatroon: ver·ma·nen Vervoegingen: vermaande (verl.tijd enkelv.) Vervoegingen: heeft vermaand (volt.deelw.) iemand streng zeggen dat hij of zij iets anders en beter moet doen Voorbeeld: 'de drukke kinderen vermanend toespreken' Synoniem: berispen Synoniemen: aansporen berispen manen tere...
1) Aansporen 2) Admoneren 3) Bekritiseren 4) Berispen 5) Ernstig waarschuwen 6) Iemand de les lezen 7) Manen 8) Moneren 9) Preken 10) Spellen 11) Terechtwijzen 12) Waarschuwen 1) Aansporen 2) Admoneren 3) Berispen 4) Moneren 5) Opwekken 6) Preken 7) Spellen 8) Terechtwijzen 9) Voorhouden 10) Waarschuwen 11) Zedepreken 
nadrukkelijk en bestraffend toespreken vb: vader sprak zijn kinderen vermanend toe toen ze ondeugend waren
waarschuwen, aansporen
Het aanspreken van iemand om duidelijk te maken dat bepaald vertoond gedrag wordt afgekeurd.