preken werkw. Uitspraak: [ ˈprekə(n) ] Afbreekpatroon: pre·ken Vervoegingen: preekte (verl.tijd enkelv.) Vervoegingen: heeft gepreekt (volt.deelw.) een preek houden tijdens een kerkdienst religie Zie ook: preek Synoniemen: betogen prediken zedenmeesteren Spreekwoorden en zegswijzen • voor de ganzen ...
1) Stichtelijk doen 2) Vermanen 3) Verkondigen 4) Stichten 5) Moraliseren 6) Een leerrede houden 7) Het geloof verkondigen 8) Een leerrede uitspreken 9) Redeneren 10) Zedenmeesteren 11) Prediken 12) Zalven 13) Uitdragen 14) Betogen 15) Iemand met vermaning lastigvallen 16) Leraren 17) Oreren 
verwijst naar prediken = verkondigen (toon de herkomst via de etymologiebank)
een toespraak houden over het geloof vb: de priester preekte vandaag over de liefde
Gods woord verkondigen
Religieuze voordrachten die deel uitmaken van een kerkdienst.