verschut bijv.naamw. beschut, beschermd 
1) Beschaamd 
[Let op: Spelling en uitleg uit 1890] (Hij is bot op -) (Bargoens), op de daad betrapt.
(Amsterdams) betrapt op een misdrijf (komt van verschutten)(Amsterdams) in de gevangenis zitten (maar komt eigenlijk van 'voor schut zitten')(Amsterdams) te schande gezet, afgezeken worden (komt van voor schut)
voor schut (toon de herkomst via de etymologiebank)