verzaken werkw. Uitspraak: [ vər'zakə(n) ] Afbreekpatroon: ver·za·ken Vervoegingen: verzaakte (verl.tijd enkelv.) Vervoegingen: heeft verzaakt (volt.deelw.) 1) niet doen terwijl dat wel zou moeten Voorbeeld: 'je plicht verzaken' Antoniem: nakomen 2) (een speelkaart) niet leggen terwijl dat wel zou moeten gam...
1) Afzeggen 2) Afzweren 3) Bridgeterminologie 4) Kaartspelterm 5) Kaartterm 6) Logenstraffen 7) Loochenen 8) Nalaten 9) Niet bekennen bij een kaartspel 10) Niet nakomen 11) Niet naleven 12) Onttrekken 13) Renonceren 14) Uitlaten 15) Verloochenen 16) Verwaarlozen 17) Verzuimen 18) Weglaten 1) Logenstraffen 2) Loochenen 3) Nalaten 4) Onttrekken 5) Renonceren 6) Uitlaten 7) Verloochenen 8) Verzuimen 9) Weglaten 
zich afkeren van; nalatig zijn (toon de herkomst via de etymologiebank)
zich afkeren, afvallig worden
zich afkeren, afvallig worden
Synoniem van afzweren, verloochenen, als in: ik verzaak de duivel.