verzaken werkw. Uitspraak: [ vər'zakə(n) ] Afbreekpatroon: ver·za·ken Vervoegingen: verzaakte (verl.tijd enkelv.) Vervoegingen: heeft verzaakt (volt.deelw.) 1) niet doen terwijl dat wel zou moeten Voorbeeld: 'je plicht verzaken' Antoniem: nakomen 2) (een speelkaart) niet leggen terwijl dat wel zou moeten g...
1) Logenstraffen 2) Uitlaten 3) Afzweren 4) Renonceren 5) Afzeggen 6) Niet naleven 7) Verloochenen 8) Niet bekennen bij een kaartspel 9) Niet nakomen 10) Verwaarlozen 11) Verzuimen 12) Kaartterm 13) Nalaten 14) Onttrekken 15) Kaartspelterm 16) Weglaten 17) Bridgeterminologie 18) Loochenen 
zich afkeren, afvallig worden
Synoniem van afzweren, verloochenen, als in: ik verzaak de duivel.
zich afkeren van; nalatig zijn (toon de herkomst via de etymologiebank)
Met 'verzaken' wordt bedoeld dat men zijn of haar plicht niet nakomt. Wanneer men verzaakt binnen een kaartspel volgt er meestal een straf, dit kan het verliezen van het gehele spel zijn, maar ook een paar punten minder.
zich afkeren, afvallig worden