verzuimen werkw. Uitspraak: [ vər'zœymə(n) ] Afbreekpatroon: ver·zui·men Vervoegingen: verzuimde (verl.tijd enkelv.) Vervoegingen: heeft verzuimd (volt.deelw.) (iets wat je hoort te doen) niet doen Voorbeelden: 'je plicht verzuimen' , 'Hij verzuimde te scoren.' Synoniem: nalaten Zie ook: verzuim Synoniemen: absent zijn mankeren nalate...
1) Schrikkelen 2) Niet naar school gaan 3) Niet verschijnen 4) Omitteren 5) Nalaten 6) Absent zijn 7) Niet nakomen 8) Niet opdagen 9) Mankeren 10) Niet naleven 11) Spijbelen 12) Verwaarlozen 13) Verzaken 14) Veronachtzamen 15) Verletten 16) Vergeten 17) Negligeren 18) Brossen 19) Ontbreken 20) Nalaten te doen 
nalaten
nalaten; afwezig zijn op (toon de herkomst via de etymologiebank)
overeenkomstenrecht: ~ treedt in wanneer de schuldenaar ondanks ingebrekestelling zijn contractuele verplichting niet nakomt. ...
iets niet doen wat van je wordt verwacht vb: hij heeft verzuimd op tijd te waarschuwen
nalaten