de vierklank zelfst.naamw. (m.) Afbreekpatroon: vier·klank Verbuigingen: vierklanken (meerv.) Verbuigingen: vierklankje (verkleinwoord) de samenklank van vier unieke tonen (gelijke tonen in andere octaven tellen niet mee) Voorbeeld: 'De vierklank “ c<sup>1</sup> - e<sup>1</sup> - g<sup>1</sup> - bes<...
1) Samenklank van vier tonen 
Een akkoord dat bestaat uit vier tonen die een opeenstapeling van tertsen zijn
Akkoord bestaande uit grondtoon, terts, kwint en septiem