waterlijn zelfst.naamw. (de) Afbreekpatroon: wa·ter·lijn Verbuigingen: waterlijnen (meerv.) Verbuigingen: waterlijntje (verkleinwoord) 1) de grens tussen onder en boven water, of de grens tot waar het water komt (b.v. op het strand) 2) op een schip: de lijn die de grens tussen onderwaterschip en bovenwater deel aangeef...
1) Scheepsterm 2) Scheepvaartterm 3) Uitwateringslijn 
De scheidingslijn tussen water en lucht op een boot.
•de grens tussen onder en boven water, of de grens tot waar het water komt (b.v. op het strand). •op een schip: de lijn die de grens tussen onderwaterschip en bovenwater deel aangeeft (in beladen toestand). •een watermerk, een lijn bij het scheppen in het papier aangebracht.
niveaulijn van het water
Def.: de snijlijn van het watervlak ter hoogte van het peil met de aangrenzende gronden.
1> de scheiding tussen het natte en droge deel van het schip, wanneer dit in volkomen rust, op rustig water zou liggen. LEDIGE WATERLIJN: bij vrachtschepen: de waterlijn bij ledig schip. Soms ook leegwaterlijn of legelastlijn genoemd. GELADEN WATERLIJN: de waterlijn wanneer het schip geheel of gedeeltelijk geladen is. Zie ook: lastlijn. G...
Grens tussen het zich onder water en het zich boven water bevindende deel van een schip
De fijne lijntjes in de breedterichting op gevergeerd papier. Ze zijn de afdrukken van de draden van het schepraam in de papierpulp. Kettinglijnen zijn de dikkere lijnen die loodrecht op de waterlijnen staan
Waterlijn is de lijn, op de scheepswand geschilderd, die aangeeft tot welk punt het schip in het water zakt als het op een juiste manier is getrimd.
VOC - Scheepsbouw : horizontale indelingslijn van de romp, parallel aan de wateroppervlakte; in bovenaanzicht getekend geven deze waterlijnen de rompcontour van het schip op de overeenkomstige hoogte.