[Mil. Woordenboek, spelling van 1861 ``Weegboom``] Eene handspaak bij den knaap (zie Knaap) behoorende. Aan het dikke einde is eene ijzeren plaat met opstaanden rand aangebragt, en aan den onderkant eene ijzeren plaat met tanden, om het verschuiven van den W. over de ijzeren bout te beletten
rondhout, waarmee men een vaartuig vanaf de wal voort duwt; weegt. Ook druilboom, treilspier en jaagspaak genoemd, terwijl in sommige gevallen van kloet en druil gesproken wordt.
Vaarboom waarmee een boerenschouw vanaf de wal wordt voortgeduwd. Zie ook Kloeten en Wegen.