de wetenschapper zelfst.naamw. (m.) Uitspraak: [ ˈwetənsxɑpər ] Afbreekpatroon: we·ten·schap·per Verbuigingen: wetenschappers (meerv.) iemand die als beroep wetenschappelijk werk doet Synoniemen: geleerde hoogleraar wetenschapsbeoefenaar wijze 4 definities...
1) Antropoloog 2) Arabist 3) Archeoloog 4) Atoomgeleerde 5) Biochemicus 6) Bioloog 7) Botanicus 8) Econoom 9) Ergonoom 10) Etholoog 11) Geleerde 12) Geoloog 13) Literatuurhistoricus 14) Natuuronderzoeker 15) Onderwijssocioloog 16) Onderzoeker 17) Oudheidkundige 18) Plantkundige 19) Richter 20) Scheikundige 1) Econoom 2) Geleerde 3) Hersenwerker 4) Hoogleraar 5) Man van de wetenschap 6) Wetenschapsbeoefenaar 7) Wetenschapsmens 8) Wijze 
wetenschapsbeoefenaar (toon de herkomst via de etymologiebank)
iemand die zich voor zijn beroep bezighoudt met het beoefenen van wetenschap; beoefenaar van de wetenschap
• [beroep] iemand die de wetenschap beoefent.
wetenschapsbeoefenaar
onderzoeker