de hoogleraar zelfst.naamw. (m.) Uitspraak: [ hoxˈlerar ] Afbreekpatroon: hoog·le·raar Verbuigingen: hoogleraars, hoogleraren (meerv.) iemand die bij de universiteit het onderzoek en onderwijs in een bepaald vak leidt Voorbeeld: 'hoogleraar in de literatuurwetenschap' Synoniem: professor Synoniemen: geleerde prof professor 
1) Onderwijsberoep 2) Geleerde 3) Hooggeleerde 4) Docent aan een universiteit 5) Onderwijskracht 6) Ambtelijke titel 7) Beroep 8) Prof 9) Professor 10) Getabberd persoon 11) Universiteitsmedewerker 12) Docent 
iemand die voor zijn beroep aan een universiteit of hogeschool in de hoogste wetenschappelijke rang doceert en onderzoek verricht en leidt; in Vlaanderen ook specifieker: iemand die is benoemd in de op een na hoogste rang van het zelfstandig, academisch personeel, volgens de indeling in docenten, hoofddocenten, hoogleraren en gewoon hoogleraren; pr...
Is leider van een onderzoeksgroep en heeft vaak ook bestuurlijke taken. Heeft de hoogste academische titel: professor.
hoge onderzoeksfunctie aan een universiteit vb: zij werd benoemd tot hoogleraar aan de Vrije Universiteit Synoniemen: professor prof
Een 'hoogleraar' is een docent van de hoogste rang aan een universiteit. Een hoogleraar behoort tot het personeel van de universiteit.
Docenten die de hoogst mogelijke academische positie hebben bereikt in het tertiair onderwijs. (AAT)
professor
Een hoogleraar is een professor. [basiswoordenlijst groep 8]