afbrengen werkw. Uitspraak: [ 'ɑvbrɛŋə(n) ] Afbreekpatroon: af·bren·gen Vervoegingen: bracht af (verl.tijd enkelv.) Vervoegingen: heeft afgebracht (volt.deelw.) 1) iemand afbrengen van een idee of voornemen (iemand laten stoppen met wat hij denkt of van plan is) 'iemand afbrengen van een vooroordeel' 2) het e...
1) Afleiden 2) Afpraten 1) Afleiden 
door te praten hem ermee laten stoppen vb: ik heb hem van dat plan afgebracht
een vastgevaren schip van een droogte halen. Echter ook wel gebruikt voor een schip van de helling in het water brengen. Gerelateerde termen: afkomen, vlotbrengen, enz.
echt Nederlandsche handelswoorden (1914):weer vlot maken; in diep water brengen.
Het schip van de plaats waar het aan de grond zit naar dieper water brengen, zodat het vlot raakt.