afschilferen werkw. Uitspraak: [ 'ɑfsxɪlfərə(n) ] Afbreekpatroon: af·schil·fe·ren Vervoegingen: schilferde af (verl.tijd enkelv.) Vervoegingen: is afgeschilferd (volt.deelw.) 1) in schilfers losraken Voorbeeld: 'afschilferende verf' 2) de buitenlaag in schilfers verliezen Voorbeeld: 'een afschilferend kozijn'...
1) Melen 2) Schilferen 
Het uiteenvallen in dunne, platte stukjes of laagjes.
• [erga] in schilfers er vanaf vallen.