afvaardigen werkw. Uitspraak: [ ˈɑfardəxə(n) ] Afbreekpatroon: af·vaar·di·gen Vervoegingen: vaardigde af (verl.tijd enkelv.) Vervoegingen: heeft afgevaardigd (volt.deelw.) (iemand) als vertegenwoordiger van een groep sturen Voorbeelden: 'twee personeelsleden afvaardigen naar een landelijke commissie' , 'Nederland mag drie schaatsers ...
1) Als gezant zenden 2) Delegeren 3) Deputeren 1) Delegeren 2) Deputeren 3) Sturen 4) Zenden 
zenden (toon de herkomst via de etymologiebank)
iemand een groep mensen laten vertegenwoordigen vb: wij vaardigden Pim af om met de burgemeester te gaan praten
• [ov] iemand machtigen om iets te vertegenwoordigen, meestal een vereniging of een staat.
iemand zenden en machtigen
iem. zenden en machtigen