het agnosticisme zelfst.naamw. Uitspraak: [ ɑxnɔsti'sɪsmə ] Afbreekpatroon: ag·nos·ti·cis·me overtuiging dat je niet kunt weten of bewijzen dat God of andere bovennatuurlijke verschijnselen bestaan filosofie 
1) Wijsgerig stelsel 2) Studie van de wijsbegeerte 
[overige begrippen godsdiensten] (Grieks: a-gnosis = niet weten). Leer dat men geen zekere uitspraken kan doen over wat niet met een wetenschappelijk instrumentarium valt vast te stellen. Dus ook niet over het bestaan van een God of goden. Agnosticisme is iets anders dan atheïsme. De atheïst meent zeker te weten dat er gee...
(Let op: oude spelling) wijsgerig stelsel, dat leert, dat wij omtrent het wezen van God of van de dingen het ware niet to weten kunnen komen.
Leer die het mogelijke bestaan van God bevestigt, maar ontkent dat er voldoende redenen zijn om dit wel of niet te kunnen bewijzen.
stroming die stelt dat bepaalde dingen niet gekend kunnen worden door de mens. Vaak gebruikt in verband met de vraag naar het bestaan van een godheid.
Levensbeschouwing die ervan uitgaat dat je niet kunt weten of er een eerste oorzaak der dingen - zeg maar God - is. Etymologie (gr) a = niet, gnoosis = weten 
de overtuiging dat men niet weet-kan weten of er een God of goden bestaan.