alarmeren werkw. Uitspraak: [ alɑr'merə(n) ] Afbreekpatroon: alar·me·ren Vervoegingen: alarmeerde (verl.tijd enkelv.) Vervoegingen: heeft gealarmeerd (volt.deelw.) 1) oproepen bij gevaar Voorbeeld: 'een arts alarmeren bij een verkeersongeluk' 2) onrust wekken bij (iemand) Voorbeeld: 'Terreurdaden alarmeren de bev...
1) Beangstigen 2) Bijeenroepen 3) In opschudding brengen 4) Opwekken 5) Samenroepen 6) Schrik aanjagen 7) Verontrusten 8) Waarschuwen 9) Wakker maken 10) Wakker schudden 11) Wekken 1) Beangstigen 2) Bijeenroepen 3) Omroepen 4) Opwekken 5) Roepen 6) Samenroepen 7) Verontrusten 8) Waarschuwen 9) Wekken 
waarschuwen dat er gevaar dreigt of dat er hulp moet komen vb: hij alarmeerde de politie via 112
• [ov] door alarm oproepen of bijeenroepen. • [ov] in opschudding brengen.
door alarm oproepen of bijeenroepen
Def.: het geven van een alarm dat, al dan niet via hetzelfde medium, dient te worden gevolgd door een oproep (eenheden-diensten) of een waarschuwing (o.a. het publiek