Etym: Gr. ana-clasis = terug-buiging, weer-kaatsing. - Term uit de retorica en de stilistiek voor een vorm van anaclasis-2, nl. een vorm van repetitio als woordspeling waarbij een spreker in een dialoog een woord of een reeks woorden van zijn gesprekspartner of tegenstander herneemt, maar daar een andere betekenis aan geeft (Lat. synoniemen:...
Let op: Spelling van 1858 (welspr.) herhaling van hetzelfde woord, in eene andere beteekenis
Zie anaclasis 2
'Antanaclasis' of 'weerkaatsing' is een stijlfiguur waarbij een woord in verschillende vormen wordt gebruikt.