1) Afdoend 2) Al te stellig 3) Beslist 4) Het bewijs dienende 5) Meesterachtig 6) Noodzakelijk waar 7) Onomstotelijk 8) Onweerlegbaar 9) Schoolmeesterachtig 1) Onomstotelijk 2) Onweerlegbaar 3) Vast 
Let op: Spelling van 1858 ontegensprekelijk, bepaald, oogenschijnlijk
onweerlegbaar (toon de herkomst via de etymologiebank)
1) waar in zichzelf; onweerlegbaar; overtuigend 2) met grote stelligheid geponeerd, alsof het onweerlegbare waarheden zijn; stellig
zeer stellig, geen tegenspraak duldend
onweerlegbaar
De eigenschap van een stelling die niet bewezen hoeft te worden Afgeleid van het Griekse deiknumi (tonen, demonstreren).