de articulatie zelfst.naamw. (v.) Uitspraak: [ ɑrtiky'la(t)si ] Afbreekpatroon: ar·ti·cu·la·tie Verbuigingen: articulaties (meerv.) manier van uitspreken van klinkers en medeklinkers Synoniemen: uitspraak 12 definities...
1) Duidelijke uitspraak 2) Klank-en toonverbinding 3) Lidverbinding 4) Nauwkeurige uitspraak 5) Spraakklankvorming 6) Uitspraak 7) Uitspraak van opeenvolgende klanken 8) Wijze van uitspreken 1) Uitspraak 
spraakklankvorming (toon de herkomst via de etymologiebank)
uitspreken van spraakklanken met goede instelling van het spraakorgaan voor klankherkenning
spraakklankvorming
spraakklankvorming
De opeenvolging en vorming van spraakklanken
beweging van het gewricht.
1. nauwkeurige en duidelijke manier van spreken; 2. de manier waarop een musicus de klanken en tonen met elkaar verbindt, bijvoorbeeld verbonden of gescheiden.
Beweging in het gewricht..
Binden of losmaken van tonen: staccato, legato, portato enz.
(articulatio; mv. articulationes) (1) Duidelijk spreken (2) Gewricht
rechtswetenschap: nadrukkelijk. ...
In de tandheelkunde wordt met articulatie bedoeld: elk glijdend contact tussen tanden en kiezen van de onder- bovenkaak. Wordt ook dynamische occlusie genoemd. In de logopedie staat articulatie voor de bewegingen in de mond- en keelholte ten behoeve van de spraak.