beëdigen werkw. Uitspraak: [ bəˈedixə(n) ] Afbreekpatroon: be·edi·gen Vervoegingen: beëdigde (verl.tijd enkelv.) Vervoegingen: heeft beëdigd (volt.deelw.) door een eed te laten afleggen officieel een functie geven Voorbeelden: 'een beëdigde vertaler' , 'iemand beëdigen als minister' 2 definities...
1) Assermenteren 2) Een eed afnemen 3) Iemand plechtig installeren 4) Inzweren 5) Officieel in functie stellen 6) Onder eed stellen 1) Assermenteren