beproeven werkw. Uitspraak: [ bəˈpruvə(n) ] Afbreekpatroon: be·proe·ven Vervoegingen: beproefde (verl.tijd enkelv.) Vervoegingen: heeft beproefd (volt.deelw.) 1) (iemand) iets laten doen om te kijken of hij dat kan je geluk beproeven (uitzoeken of je geluk hebt) 2) zwaar beproefd zijn (veel geleden hebben) Syn...
[Mil. Woordenboek, spelling van 1861 ``Beproeven``] 1o. van het buskruid, Buskruidproef, Proefmortier enz. Zie Buskruid; 2o. van de vuurmonden. Dit geschiedt gewoonlijk met sterkere ladingen, dan die bij gewoon gebruik gebezigd worden, somtijds met twee kogels, proppen enz. Het aantal schoten, dat men voldoende a...
de proef nemen, op de proef stellen
Uit `De lagere vaktalen: Taal van post-, telegraaf- en telefoonpersoneel` 1914 lijnen beproeven.