betuttelen werkw. Uitspraak: [ bə'tʏtələ(n) ] Afbreekpatroon: be·tut·te·len Vervoegingen: betuttelde (verl.tijd ) Vervoegingen: heeft betutteld (volt.deelw.) ongevraagd zeggen wat iemand moet doen, kleine dingen voor iemand regelen Voorbeelden: 'je niet laten betuttelen' , 'bejaarden betuttelen' , 'allergisch voor betutteling' Synoni...
1) Bedillen 2) Beleren 3) Bevoogden 4) Pamperen 1) Bedillen 2) Beleren 3) Bevoogden 4) Verregaand regelen 
klein geestig e aanmerkingen maken, bedillen (toon de herkomst via de etymologiebank)
kleine verbeteringen aanbrengen