bezonnene zelfst.naamw. Afbreekpatroon: be·zon·ne·ne Verbuigingen: bezonnenen (meerv.) persoon die bezonnen te werk gaat Voorbeeld: 'Juist Van Aemstel, de kenner van de staatsinstellingen en het staatsrecht en de meest bezonnene van de edelen, ziet hem als een tiran, (...)' . Deze woorden eindigen op bezonnene: • onbezonnene ...