de bloedproef zelfst.naamw. (m./v.) Uitspraak: [ 'blutpruf ] Afbreekpatroon: bloed·proef Verbuigingen: bloedproeven (meerv.) onderzoek van het alcoholpercentage in een bloedmonster van een automobilist Voorbeeld: 'Als je niet in het blaaspijpje kan blazen, wordt er een bloedproef afgenomen.' 
1) Bepaling van alcoholgehalte in het bloed 
Het afnemen van bloed om te zien of een automobilist onder invloed is.
(s). Kan afgenomen worden van iemand die verdacht wordt van het rijden onder invloed van alcohol. Geschiedt door een arts, die zoveel bloed afneemt als voor het onderzoek noodzakelijk is (er moet voldoende bloed worden afgenomen voor een eventuele contra-expertise).
strafrecht: gedwongen bloedafname die wordt gevorderd bij weigering om een ademproef af te leggen, bij verdenking van rijden ...
bloedonderzoek waarmee onderzocht wordt of iemand alcohol in zijn bloed heeft bij verkeersdeelname, indien hij om medische redenen geen ademtest kan doen of indien de ademanalyse mislukt is