de breuklijn zelfst.naamw. (m./v.) Uitspraak: [ 'brøklɛin ] Afbreekpatroon: breuk·lijn Verbuigingen: breuklijnen (meerv.) gebied waar twee aardplaten tegen elkaar aan komen geologie Voorbeeld: 'Langs breuklijnen komen vaak aardbevingen voor.' 
1) Geologische term
Een breuklijn of breuk is een geologisch verschijnsel in de aardkorst. De aardplaten aan weerszijde van zo'n breuklijn zijn ten opzichte van elkaar verschoven. Bij zo'n verschuiving kan er sprake zijn van een aardbeving . Er staat namelijk spanning op beide aardplaten en als dat verschuift, dan gaat dat met een schok. [basiswoor...
Snijlijn van een geologische breuk met het aardoppervlak. 
Scheidslijn op basis van onderling verschillende kenmerken waardoor binnen een team kleinere groepen kunnen ontstaan.
De grens tussen twee tektonische platen.