1) Brigadier 
[Let op: Spelling en uitleg uit 1890] (Militair) Korporaal, van brigadier = korporaal bij een bereden wapen.
[Soldatentaal, 1914] korporaal. Het woord komt van brigadier, den titel van een korporaal bij de cavalerie, ook als vocatief gebruikt door de lagere klassen buiten het leger. [Soldatentaal, 1914] verkorting van brigadier, titel van een korporaal bij een bereden wapen.
soldatenterm voor korporaal (toon de herkomst via de etymologiebank)