de deficiëntie zelfst.naamw. (v.) Uitspraak: [ defi'ʃɛn(t)si ] Afbreekpatroon: de·fi·ci·en·tie Verbuigingen: deficiënties (meerv.) 1) iets waarin je tekortschiet Voorbeeld: 'een wiskundedeficiëntie hebben' Synoniem: tekortkoming 2) tekort (van een bepaalde stof) medisch Voorbeelden: 'Deficiëntie ...
1) Tekort 2) Tekortschieten
tekort
tekort
het ontbreken van, tekort
Het tekort aan redundantie Het treedt op bij polysemie die niet voldoende door de context ingeperkt is
Engels:Deficiency tekort
tekort.
Een afwijking aan de plant die wordt veroorzaakt door een de tekort aan of een totale afwezigheid van een nodige voedingsstof.
Gebrek, tekort
Afwijking ten opzichte van een standaard of norm.